Ο COVID έχει προκαλέσει την παρόρμηση για πολλούς από εμάς να «επιστρέφουμε στη φύση», αναζητώντας τροφή και συγκομίζοντας άγρια φυτά. Στο βιβλίο μου, Eating Wild, απαρίθμησα πενήντα διαφορετικά άγρια φυτά που μπορούμε να καταναλώσουμε με ασφάλεια, μαζί με πολλές συνταγές. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν δεκάδες φυτά στους δικούς μας κήπους που αγνοούμε, παρόλο που είναι απολύτως ασφαλή και συχνά πολύ νόστιμα.
Επικεφαλής της λίστας για μένα είναι το nasturtium. Τα λουλούδια, οι σπόροι και τα φύλλα είναι όλα μοναδικά νόστιμα. Μαζεύω τα φύλλα για να τα χρησιμοποιήσω σε σάντουιτς (ο τόνος είναι το αγαπημένο μου με αυτό το φυτό) και σε σαλάτες. Τα φύλλα είναι πλατιά και τραγανά, δίνοντας μια πιπεράτη γεύση σε κάθε πιάτο. Φροντίστε να τα μαζέψετε, ωστόσο, προτού τα ζωύφια φτάσουν σε αυτά και αρχίσουν να καλύπτουν τα φύλλα με λευκά εξογκώματα ακμής. Τα άνθη είναι εξαιρετικά σε παγωμένα ποτά, δίνουν χρώμα και γεύση σε σαλάτες και δίσκους ορεκτικών και έχουν από μόνα τους μια τάρτα και γλυκιά γεύση. Οι σπόροι είναι ιδιαίτερα πολύτιμοι. Χρησιμοποιήστε τα φρέσκα και πράσινα ως έμφαση στα πιάτα με ψάρι ή τουρσί τα με ξύδι (το μηλόξυδο φαίνεται να συντονίζεται καλά) για να φάνε ως σνακ κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Φυσικά, το μωβ κωνοφόρα (εχινάκεια) είναι και υγιεινό και βρώσιμο, καθώς η ρίζα του αντικαθιστά τη ρίζα σενέκας ως θεραπεία για το κρυολόγημα και τον βήχα. Από τις εννέα ποικιλίες της Βόρειας Αμερικής, οι τρεις είναι σίγουρα βρώσιμες, ενώ οι άλλες δεν είναι γνωστό ότι είναι τοξικές ή δηλητηριώδεις. Φτιάξτε ένα τσάι από τις ρίζες ή τα λουλούδια και χρησιμοποιήστε τριμμένη αποξηραμένη ρίζα ως κάπως πικρή επικάλυψη για το βόειο κρέας. Βουτηγμένο σε ξύδι, λειτουργεί λίγο σαν χρένο!
Ποιος μισεί το άρωμα των κατιφέδων; (προσωπικά, μου αρέσει το άρωμα) Ωστόσο, τα άνθη του κατιφέ δίνουν το χρώμα του κουρκουμά και μια κάπως παρόμοια γεύση με το σαφράν στα γεύματα. Το τρυφερό, πράσινο μέρος των φύλλων προσθέτει μια έντονη γεύση στις σαλάτες και μπορεί να αναμειχθεί με βραστά λαχανικά για μια μοναδική γεύση. Πασπαλίστε πέταλα λουλουδιών σε παγωτό και κρέμες ή σε κρύα ροφήματα όπως το 7-Up ή το Sprite. Ακόμη και το τζιν μπορεί να βελτιωθεί με μερικά κλωνάρια άνθους κατιφέ. Ως πρόσθετο όφελος, τα πέταλα κατιφέ σε μια ντουλάπα μπορούν να το φρεσκάρουν για εβδομάδες.
Ένα από τα αγαπημένα μου λουλούδια επίδειξης είναι η γλιστρίδα. Η γλιστρίδα, ζιζάνιο, είναι στενός συγγενής και τα δύο είναι βρώσιμα. Τα μπουμπούκια και τα λουλούδια της γλιστρίδας, όπως τα περισσότερα βρώσιμα λουλούδια, πάνε υπέροχα στις σαλάτες. Είναι επίσης αρκετά υψηλό σε βιταμίνη Α.
Οι πανσέδες, οι ντάλιες και τα τριαντάφυλλα είναι επίσης βρώσιμα. Οι ντάλιες είναι ενδιαφέρουσες επειδή τα λουλούδια και οι ρίζες των κονδύλων είναι οι πιο βρώσιμες μερίδες και και οι δύο έχουν την ίδια γεύση. Βρίσκω ότι μου θυμίζουν Χριστούγεννα, με γεύση κάστανο. Κόβω τη ρίζα σε λεπτές φέτες και χρησιμοποιώ μαζί της μια σάλτσα ταρτάρ ή ένα μαγιονέζα (όχι σαντιγί). Οι πανσέδες, όπως και οι άγριοι συγγενείς τους, η βιόλα, είναι βρώσιμα, αλλά, καθώς είναι τόσο μικροσκοπικοί, δίνουν λίγη γεύση από μόνα τους. Παραδόξως, έχουν μια ελαφριά γεύση μέντας, αλλά δεν είναι μέλη της οικογένειας της μέντας (η οποία μπορεί να αναγνωριστεί από το τετράγωνο στέλεχος της). Τα τριαντάφυλλα στην άγρια φύση ή στον κήπο έχουν και βρώσιμα άνθη και βρώσιμα φύλλα.
Πολύ συχνά, αγνοούμε αυτό που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη μύτη μας ως φαγητό, το οποίο είναι περίεργο, δεδομένου ότι ένα από τα κύρια αξιοθέατα των λουλουδιών είναι, λοιπόν, η χαρά που δίνουν στην όσφρησή μας!